Ik ging naar de dokter omdat ik me niet zo happy voelde al een aantal weken, kreeg de sticker op mijn voorhoofd met depressie en 3 dagen later zat ik bij de psycholoog. Durfde dit thuis niet te vertellen want dat was voor gekke mensen en daar hoorde ik nu bij!! Ook dit was een ego stemmetje… In de eerste weken van mij depressie ging Danny voor het eerst naar het buitenland voor zijn werk, dat vond mijn verlatingsangst niet cool en i.c.m. de depressie kreeg ik een paniekaanval. En shit wat was dit heftig!! Danny is voor mij teruggekomen maar ook dit was heftig. Ik voelde me schuldig en vond dat ik dit nooit meer kon verwachten van hem. Maar hoe?
Mijn businesscoach was inmiddels al een paar maanden het spirituele pad op gegaan en die zei steeds ja dan connecten ze met je onderbewustzijn enz. enz. en dan pief paf poef is het probleem weg. Ik begon echt heel hard te lachen en dacht “Ja doei, jou spreek ik wel weer wanneer je weer geland bent op de aarde”. Tot dat daar het moment kwam dat Danny weer weg moest. Ik hield me groot, eenmaal de deur weg stortte ik finaal in en belde haar op en mijn enige reactie was: “als dat zweverige gedoe van jou zo goed werkt heb ik NU een sessie nodig”. De volgende dag had ik een sessie met een Australische mentor, de dag later nog 1 en ik was af van mijn verlatingsangst. Wauw wat was dit prachtig! Letterlijk firework.
Danny kwam een paar dagen later thuis, zat een beetje moeilijk zijn verhaal te doen want hij wilde gaan vertellen dat hij als snel weer weg moest en dit keer naar Singapore maar was bang voor mijn reactie. Eenmaal het hoge woord eruit was mijn reactie “Oh cool, wanneer ga je?” En daarna was de schrok groot voor ons beide en de bevestiging dat ik inderdaad af was van mijn verlatingsangst. En men… wat een verlossing was dit zeg, niet normaal. Daarna ben ik zelf ook nog afgereisd naar Salzburg en Australië. Yes ik kon dit en kon echt vrij leven maar ook mijn partner vrijlaten.
Door het doen van mijn innerwork, blokkades oplossen en erachter komen wie ik werkelijk ben waren de begin stappen gezet en depressie, verlatingsangst en paniekaanvallen verleden tijd. Echt stond de volgende les voor mij klaar… En wie niet luistern wilt moet maar voelen. Dat gezegde is er niet voor niks want ik ging door, luisterde niet naar mijn lichaam en bam daar was hij weer… De man met de hamer! Burn-out…
En hoe graag je op zo’n moment ook wil je lichaam doet echt niks meer, je hoofd ook niet en je handen al helemaal niet. Maar hoe laat je alles los, 32u job, eigen bedrijf in opstartfase, 5 paarden, huishouden, vriend enz. Daarboven op de ego stemmetjes “je bent toch geen watje, kom op doorgaan” “je moet dit, je moet dat” “zwakkeling”… Maar dit gevecht duurde kort. Ik deed mijn Innerwork, luisterde naar mijn lichaam, gaf het wat het nodig had en bovenal ik had mijn les geleerd. Luisteren naar mijn lichaam! Na 2 maanden kon ik mijn uren op mijn werk weer opbouwen maar god wat wilde ik hier graag weg… En als ik iets had geleerd was het wel dat mijn gedachtes de werkelijkheid creëerde. Ik wilde de vrijheid voor mijn eigen doelen en dromen en niet meer naar mijn werk hoeven, maar ik had nog wel mijn contract nodig omdat we bezig waren met een koophuis.
